FERRARI 575 SUPERAMERICA

RYS HISTORYCZNY:  Ferrari 575M Maranello (typ F133) to dwumiejscowy, dwudrzwiowy samochód klasy grand tourer produkowany przez włoskiego producenta samochodów Ferrari. Wprowadzony na rynek w 2002 roku, jest w zasadzie zaktualizowanym 550 Maranello z niewielkimi zmianami stylistycznymi od Pininfariny. W pierwszej połowie 2006 roku model 575M został zastąpiony przez model 599 GTB. Aktualizacje w stosunku do 550 obejmowały przeprojektowane wnętrze, a także szereg ulepszeń mechanicznych, w tym większe tarcze hamulcowe, większy i mocniejszy silnik, lepszy rozkład masy, wyrafinowaną aerodynamikę i dynamikę płynów wraz z adaptacyjną konfiguracją zawieszenia (cztery niezależne zawieszenia są również kontrolowane przez skrzynię biegów, aby zminimalizować skok przez cały czas zmiany biegów wynoszący 200 milisekund). Dostępne były dwie sześciobiegowe skrzynie biegów, konwencjonalna manualna skrzynia biegów oraz, po raz pierwszy w Ferrari V12, zautomatyzowana manualna skrzynia biegów „F1” zbudowana przez Graziano Trasmissioni. Numer modelu 575 odnosi się do całkowitej pojemności silnika w centylitrach, podczas gdy „M” to skrót od modificata („zmodyfikowany”). Na rok 2005 firma wypuściła pakiet sterowania GTC i wersję Superamerica (limitowana seria 559 wariantów coupé z chowanym hardtopem), a także zwiększyła moc z 515 KM (379 kW) do 540 KM (397 kW). Łącznie wyprodukowano 2 056 samochodów, w tym 246 z manualną skrzynią biegów.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : FERRARI 575 SUPERAMERICA

Wprowadzony na rynek w 2005 roku Ferrari Superamerica był kabrioletem wersji 575M Maranello; Wyposażony był w dach ze szkła elektrochromowego, który obracał się o 180° z tyłu, aby leżeć płasko nad bagażnikiem, a jego praca trwała 60 sekund. Opatentowany dach Revocromico zawiera konstrukcję z włókna węglowego, która jest zawieszona na zawiasach w jednej osi z pokrywą bagażnika, umożliwiając dostęp do tej ostatniej nawet przy otwartym dachu. Dach został wyprodukowany we współpracy z francuskim specjalistą od szkła Saint Gobain. Przy otwartym dachu tylna szyba, oprócz trzymania trzeciego światła stopu, pełni również funkcję deflektora wiatru. Ten projekt dachu został wcześniej zastosowany w Alfie Romeo Vola z 2000 roku, zaprojektowanej przez Leonardo Fioravantiego. Superamerica używała silnika V12 o wyższej mocy stosowanego w modelu 575M, o nazwie kodowej F133 G, o mocy 540 KM (397 kW), a Ferrari reklamowało go jako najszybszy na świecie samochód kabriolet, z prędkością maksymalną 320 km/h. Pakiet obsługi GTC był opcjonalny. Łączna produkcja wyniosła 559 sztuk; liczba ta była zgodna z filozofią Enzo Ferrari, zgodnie z którą zawsze powinien być dostępny o jeden samochód mniej niż wymagał tego rynek. Tylko 43 z nich miały manualną skrzynię biegów. W momencie debiutu cena za egzemplarz wynosiła 234 tysiące euro. Ferrari Superamerica łączy w sobie oszałamiające osiągi 12-cylindrowego silnika berlinetta Ferrari z wysoce oryginalnym, innowacyjnym podejściem do wszechstronnego kabrioletu. Superamerica jest również pierwszym samochodem produkcyjnym, w którym zastosowano innowacyjny obrotowy dach wykorzystujący technologię elektrochromową opracowaną wyłącznie dla dużych powierzchni szklanych, która przekształca go z coupé w kabriolet w ciągu zaledwie kilku sekund. Rezultatem jest samochód, który łączy w sobie cały prestiż i urok nadwozia typu drop-top z funkcjonalnymi zaletami coupé.