Lewis Hamilton
Sir Lewis Carl Davidson Hamilton, MBE (ur. 7 stycznia 1985 w Stevenage) – brytyjski kierowca wyścigowy, startujący w mistrzostwach świata Formuły 1 od sezonu 2007. Od sezonu 2025 kierowca zespołu Scuderia Ferrari, siedmiokrotny mistrz świata Formuły 1 (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020) i trzykrotny wicemistrz w tej samej serii (2007, 2016, 2021), wcześniej zwycięzca Serii GP2 (2006) oraz innych serii wyścigowych.
Powszechnie uważany za jednego z najlepszych, a przez niektórych najlepszego kierowcę w historii Formuły 1. Już podczas debiutanckiego sezonu w Formule 1 ustanowił mnóstwo rekordów, zdobywając wicemistrzostwo tracąc jedynie punkt do Kimiego Räikkönena. W 2021 roku przekroczył barierę stu zwycięstw, stając się pierwszym kierowcą który tego dokonał. Hamiltonowi przypisuje się zwiększenie globalnej rzeszy fanów Formuły 1 poprzez przyciągnięcie szerszej publiczności spoza świata sportu, częściowo ze względu na jego „głośny” styl życia, aktywizm społeczny i ekologiczny oraz działalność w świecie muzyki i mody. Stał się również orędownikiem wspierania aktywizmu w walce z rasizmem i dążenia do zwiększenia różnorodności w sportach motorowych. Znalazł się w gronie 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie według magazynu Time w 2020 roku. Rok później otrzymał tytuł szlachecki. Współrekordzista (wraz z Michaelem Schumacherem) w liczbie zdobytych tytułów mistrza Formuły 1 (siedem) oraz rekordzista w ilości zwycięstw (105), podiów (201) oraz pole position (104) w tej samej serii. Lewis Carl Davidson Hamilton urodził się 7 stycznia 1985 roku w Stevenage w hrabstwie Hertfordshire. Jego ojciec Anthony Hamilton pochodzi z Grenady, a matka Carmen Larbalestier jest brytyjką urodzoną w Birmingham. Rodzice Hamiltona rozstali się, gdy chłopiec miał zaledwie dwa lata. Do dziesiątego roku życia mieszkał z matką i starszymi przyrodnimi siostrami – Samanthą i Nicolą. Następnie zamieszkał z ojcem i macochą Lindą, oraz młodszym przyrodnim bratem Nicolasem, który również jest kierowcą wyścigowym. Hamilton wychowywał się w rodzinie katolickiej. Gdy miał pięć lat ojciec kupił mu zdalnie sterowany samochód, co sprawiło że od tego czasu mocno zaczął interesować się motoryzacją, oraz wyścigami. Pierwszym sukcesem było zajęcie drugiego miejsca w krajowych mistrzostwach BRCA, rywalizując z dorosłymi. Jako jedyne czarnoskóre dziecko ścigające się w swoim klubie, był ofiarą rasistowskich obelg. Na Boże Narodzenie w wieku siedmiu lat dostał gokarta od swojego ojca, który obiecał wspierać jego karierę wyścigową, o ile będzie osiągał dobre wyniki w nauce. Aby pomóc w dalszym rozwoju kariery swojego syna, Anthony zdecydował się podjąć pracę na cztery etaty. Pozostawał menedżerem Lewisa do początku 2010 roku. Hamilton kształcił się w John Henry Newman School, katolickiej szkole średniej w Stevenage. Oprócz ścigania się, również grał w piłkę nożną w swojej szkolnej drużynie z późniejszym reprezentantem Anglii, Ashleyem Youngiem. Jest fanem Arsenalu i stwierdził, że gdyby nie zamiłowanie do wyścigów i Formuły 1, prawdopodobnie zostałby piłkarzem lub krykiecistą. W lutym 2001 roku rozpoczął naukę w Cambridge Arts and Sciences (CATS), prywatnej szkole średniej w Cambridge. Hamilton zaczął jazdę w kartingu w 1993 roku. Po zwycięstwach w kilku mistrzostwach kartingowych, w wieku 12 lat, jego talent dostrzegli szefowie McLarena, co zaowocowało przyjęciem go do programu rozwojowego młodych kierowców ekipy z Woking. Wcześniej brał udział w Brytyjskiej Formule Renault, w 2000 roku był także europejskim mistrzem w kartingu. W 2005 roku zwyciężył w serii Formuły 3 Euro Series, jeżdżąc dla zespołu ASM. Rok wcześniej reprezentował barwy Manor Motorsport. W sezonie 2006 startował w Serii GP2 w barwach zespołu ART, zajmując miejsce ubiegłorocznego mistrza serii, Nico Rosberga, który rozpoczął starty w Formule 1. Jego największym rywalem był Nelson Ângelo Piquet, syn trzykrotnego mistrza Formuły 1 – Nelsona Piqueta, który ostatecznie stracił szanse na tytuł po przedostatnim wyścigu sezonu na torze Monza we Włoszech. Sukces Hamiltona zbiegł się w czasie z odejściem z zespołu McLarena obydwu kierowców – Juana Pablo Montoi do serii wyścigowej NASCAR, oraz Kimiego Räikkönena do Ferrari. Po wielu miesiącach spekulacji, kto będzie jeździł u boku Fernando Alonso, potwierdzono że to Brytyjczyk zostanie kierowcą tej drużyny w 2007 roku. Przed rozpoczynającym się sezonem 2008, McLaren poinformował o podpisaniu kontraktu z Finlandczykiem – Heikkim Kovalainenem, po tym jak Alonso rozwiązał kontrakt, twierdząc że Hamilton jest faworyzowany. Obydwaj kierowcy pozytywnie wypowiadali się o nowym bolidzie – McLarenie MP4-23. Podczas inauguracji sezonu na torze Albert Park Hamilton odniósł zwycięstwo, jednak kolejne wyścigi przyniosły słabsze rezultaty – w Malezji dojechał do mety na piątej pozycji, natomiast podczas GP Bahrajnu popełnił błąd na starcie i wyścig zakończył na 13. miejscu. Drugie zwycięstwo odniósł w deszczowych warunkach w Grand Prix Monako. Dwa tygodnie później, podczas GP Kanady wyeliminował siebie i Kimiego Räikkönena z wyścigu podczas kolizji w alei serwisowej, za co ukarany został cofnięciem o 10 pozycji na starcie do GP Francji. Pozostałe z dotychczasowych czterech zwycięstw odniósł w kolejnych dwóch Grand Prix – w swoim domowym wyścigu w Wielkiej Brytanii i w Niemczech. Podczas Grand Prix Belgii dojechał do mety na pierwszej pozycji, jednak już po wyścigu została na niego nałożona 25-sekundowa kara za ścięcie szykany podczas manewru wyprzedzania, przez co stracił zwycięstwo na rzecz Felipe Massy i został sklasyfikowany na 3. Miejscu. Do ostatniego wyścigu nie było wiadomo kto sięgnie po mistrzowski tytuł, ponieważ przewaga Hamiltona po Grand Prix Chin (w którym triumfował) nad Massą wynosiła 7 punktów. 2 listopada po pełnym dramaturgii ostatnim wyścigu sezonu o GP Brazylii Hamilton zapewnił sobie pierwszy tytuł mistrzowski. Wszystko rozstrzygnęło się na ostatnim okrążeniu, gdy Brytyjczyk wyprzedził Timo Glocka i awansował z szóstej na piątą pozycję, co łącznie dało mu 4 punkty, wyprzedzając tym samym o zaledwie 1 punkt w klasyfikacji generalnej Felipe Massę, który po dojechaniu do mety świętował zwycięstwo, nie wiedząc o tym że jego rywal wyprzedził na ostatnich metrach jednego z kierowców. Dzięki temu Hamilton został pierwszym brytyjskim kierowcą, który zdobył Mistrzostwo Świata od czasów Damona Hilla w 1996 roku, i stał się wówczas najmłodszym zdobywcą tytułu w historii F1. Rekord ten jednak został później pobity przez Sebastiana Vettela w 2010 roku. McLaren w klasyfikacji konstruktorów uplasował się na drugiej pozycji, ustępując Ferrari. W sezonie 2017 po odejściu Rosberga, do walki o tytuł mistrzowski największym rywalem Hamiltona stał się Sebastian Vettel jeżdżący wówczas w Ferrari. Obaj kierowcy przez pierwszą część sezonu wzajemnie wymieniali się prowadzeniem w klasyfikacji generalnej. Pomimo obiecującego początku oraz bardzo dobrej pierwszej części stajnia z Maranello uległa niesamowitej jeździe Brytyjczyka po przerwie wakacyjnej. Hamilton zanotował na przestrzeni całego sezonu aż 11 pole postion, ustanawiając rekord największej ilości startu z pierwszej pozycji w historii, a jego konsekwentna jazda (ukończył każdy wyścig w punktach), a także zwycięstwo 5 z 6 pierwszych wyścigów drugiej części sezonu, sprawiły że już po Grand Prix Meksyku mógł świętować swój czwarty tytuł. Sezon 2018 był pierwszym w historii kiedy to do walki o tytuł przystąpili dwaj 4-krotni Mistrzowie Świata. Początek zmagań nie szedł po myśli ubiegłorocznego triumfatora. Podobnie jak w ubiegłym roku pierwsze wyścigi układały się na stronę Ferrari. Zwycięstwo odniósł dopiero w Baku, w ramach Grand Prix Azerbejdżanu. Późniejsze wygrane w Grand Prix Hiszpanii, Francji, Niemiec, Węgier, Włoch, Singapuru, Rosji i Japonii dały mu tytuł mistrza świata, który przypieczętowany został w Meksyku, na 3 wyścigi przed końcem sezonu. Brytyjczyk stał się wtedy 5-krotnym mistrzem świata zrównując się z Juanem Manuelem Fangio, oraz ustanawiając rekord największej ilości punktów w jednym sezonie (408). W trakcie sezonu Hamilton podpisał nowy 2-letni kontrakt z Mercedesem, którego wartość szacowano na około 40 milinów funtów rocznie, co czyniło go najlepiej opłacanym kierowcą F1 w historii. Po dwóch poprzednich sezonach w których największym zagrożeniem dla Mercedesa i Hamiltona było Ferrari, ten rok nieoczekiwanie rozpoczął się od zdecydowanej dominacji niemieckiej drużyny. Inauguracyjna eliminacja w Australii padła łupem Valtteriego Bottasa, a Hamilton stanął na drugim stopniu podium. Następnie dwa wyścigi wygrał Hamilton, jednakże po Grand Prix Azerbejdżanu (które wygrał Bottas) obu kierowców Mercedesa dzielił jedynie punkt (zdobyty przez Fina w Australii za najszybsze okrążenie). Kolejne cztery wyścigi to absolutna dominacja Lewisa Hamiltona – cztery wygrane (dwukrotnie zdobył pole position) sprawiły, że od tego momentu był zdecydowanym liderem klasyfikacji generalnej kierowców. Hamilton zakończył sezon z 11. zwycięstwami (wyrównując swoje poprzednie najlepsze wyniki z 2014 i 2018 roku) i 17. miejscami na podium (wyrównując rekord wszech czasów po raz czwarty), a także na przestrzeni całego sezonu pięciokrotnie wywalczył pole position. Suma 413 punktów zdobytych przez niego w trakcie tego sezonu sprawiła że wyśrubował rekord z poprzedniego roku. Brytyjczyk zakończył zmagania jako Mistrz Świata, zdobywając swój szósty tytuł[128], z przewagą 87 punktów nad zajmującym drugie miejsce w klasyfikacji generalnej kolegą z ekipy Valtterim Bottasem, a Mercedes po raz kolejny pewnie zdobył Mistrzostwo Świata konstruktorów, wyprzedzając Ferrari o ponad 200 punktów. Lewis Hamilton zdobył siódmy tytuł mistrza świata Formuły 1, tym samym wyrównując rekord Michaela Schumachera, który także podczas swojej kariery jako kierowca tej serii siedmiokrotnie odnosił triumf. Ze swoim zespołem zdobył Mistrzostwo Świata Konstruktorów po raz siódmy z rzędu. W skróconym sezonie ze względu na pandemię COVID-19, Brytyjczyk 11-krotnie zwyciężał, wyrównując tym samym swój najlepszy wynik w karierze. Podczas Grand Prix Portugalii pobił rekord w ilości zwycięstw w historii Formuły 1, należący wcześniej do Schumachera. Było to 92 zwycięstwo Hamiltona. Brytyjczyk mocno angażował się także w ruchy Black Lives Matter czy End Racism. Spowodowało to, między innymi zmianę kolorystyki zespołu Mercedesa ze srebrnego na czarny. Lewis zapewnił sobie tytuł wygrywając Grand Prix Turcji, tym samym po raz czwarty z rzędu kończąc sezon jako najlepszy kierowca królowej motorsportu. Nad kolegą z drużyny Valtterim Bottasem osiągnął przewagę wynoszącą aż 124 punkty. Od sezonu 2022, po tym jak nie przedłużono kontraktu z Vallterim Bottasem nowym kolegą Hamiltona został jego rodak – George Russell. W nadchodzącym sezonie zostały wprowadzone znaczne zmiany techniczne bolidów, które miały na celu wykorzystanie efektu przypowierzchniowego do generowania większego docisku. Mercedes od początku sezonu zaczął zmagać się z większymi problemami niż konkurencja z czołówki. W głównej mierze powodem było zbyt mocne podskakiwanie bolidu, na co uwagę zwracał Hamilton. Po dwóch sezonach bez większych sukcesów zespołu (jedyne zwycięstwo w tym czasie odniósł jego partner z zespołu w Grand Prix Brazylii), Brytyjczyk w międzyczasie zdołał ustanowić parę rekordów w tym między innymi: najwięcej kolejnych sezonów z co najmniej jednym miejscem na podium, czy też najwięcej kolejnych sezonów z co najmniej jednym okrążeniem na prowadzeniu. 31 sierpnia 2023 ogłosił przedłużenie kontaktu z niemiecką ekipą na kolejne dwa sezony. 7 lipca 2024 roku odniósł swoje 104 zwycięstwo w F1 na domowym torze Silverstone, podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii. Był to pierwszy triumf Hamiltona od 945 dni. Został tym samym najstarszym kierowcą Formuły 1, który odniósł zwycięstwo w XXI wieku, a także pobił rekord Michaela Schumachera, zwyciężając 9-krotnie na jednym torze. Podczas Grand Prix Węgier jako pierwszy zawodnik w historii po raz 200. stanął na podium, zajmując trzecie miejsce. W lutym 2024 ogłosił, że od sezonu 2025 będzie reprezentował zespół Scuderia Ferrari. Ta decyzja podjęta przez brytyjskiego kierowcę sprawiła, że po raz pierwszy w swojej karierze będzie ścigał się bolidem z silnikiem innym niż jednostki Mercedesa.
ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA