Michael Schumacher
Michael Schumacher (ur. 3 stycznia 1969 w Hürth) – niemiecki kierowca wyścigowy, w latach 1991–2006 i 2010–2012 startujący w mistrzostwach świata Formuły 1. Schumacher jest siedmiokrotnym mistrzem świata kierowców Formuły 1 i jest powszechnie uważany za jednego z najlepszych kierowców Formuły 1 w historii. Schumacher jest posiadaczem takich rekordów Formuły 1 jak: najwięcej tytułów mistrza świata (w 2020 roku rekord ten wyrównał Lewis Hamilton) i najwięcej najszybszych okrążeń. W 2002 roku Schumacher został jedynym kierowcą w historii Formuły 1, który ukończył wszystkie wyścigi sezonu na podium. Według oficjalnej strony Formuły 1 jest statystycznie drugim najlepszym kierowcą w Formule 1 (wyprzedził go Lewis Hamilton).
Karierę rozpoczął w kartingu. Następnie wygrał mistrzostwa Formuły König i Niemieckiej Formuły 3, po czym dołączył do Mercedesa w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych. Po jednym, sponsorowanym przez Mercedesa wyścigu Formuły 1 w zespole Jordan w sezonie 1991, Schumacher został kierowcą Benettona. Po zdobyciu dwóch tytułów mistrza świata w barwach Benettona w latach 1994–1995, przed sezonem 1996 Schumacher odszedł do Ferrari, zdobywając w tym zespole kolejne pięć tytułów mistrzowskich w latach 2000–2004. Po 2006 roku zakończył karierę kierowcy Formuły 1, pełniąc następnie w Ferrari funkcję doradcy. W trakcie sezonu 2009 Schumacher zgodził się zastąpić kontuzjowanego Felipe Massę, jednak odwołał swój powrót wskutek urazu szyi. W 2010 roku powrócił do Formuły 1, podpisując trzyletni kontrakt z Mercedesem. Po 2012 definitywnie wycofał się z Formuły 1. W swojej karierze był zaangażowany w wiele kontrowersyjnych sytuacji, wliczając w to kolizje podczas ostatniego wyścigu sezonu, które decydowały o wyniku mistrzostw: z Damonem Hillem podczas Grand Prix Australii 1994 oraz z Jacquesem Villeneuve’em podczas Grand Prix Europy 1997, a także z powodu poleceń zespołowych, które miały wpływ na wyniki wyścigów i niebezpiecznej jazdy. Poza torem był ambasadorem UNESCO i rzecznikiem bezpieczeństwa kierowców. Schumacher był zaangażowany w wiele działań humanitarnych, przekazując na cele charytatywne dziesiątki milionów dolarów. Michael i Ralf Schumacherowie są jedynymi braćmi, którzy wygrali wyścigi w Formule 1, a także jedynymi braćmi, którzy ukończyli ten sam wyścig na pierwszym i drugim miejscu.
Michael Schumacher urodził się 3 stycznia 1969 roku w Hürth w Nadrenii Północnej-Westfalii jako syn murarza Rolfa Schumachera i jego żony Elisabeth. Kiedy miał cztery lata, jego ojciec zmodyfikował gokart na pedały poprzez dodanie małego silnika motocyklowego. Kiedy Schumacher wjechał tym pojazdem w latarnię w Kerpen, jego rodzice zabrali go na tor kartingowy w Kerpen-Horrem, gdzie stał się najmłodszym członkiem klubu kartingowego. Wkrótce potem ze zużytych części jego ojciec zbudował mu innego gokarta, i w wieku sześciu lat Schumacher wygrał pierwsze klubowe mistrzostwa. By wspierać karierę syna, Rolf Schumacher podjął dodatkową pracę, polegającą na wypożyczaniu i naprawianiu gokartów, podczas gdy jego żona pracowała w bufecie przy torze. Niemniej jednak, gdy Schumacher potrzebował nowego silnika kosztującego osiemset marek niemieckich, jego rodzice nie byli w stanie zgromadzić takiej kwoty. Schumacher kontynuował jednak ściganie dzięki wsparciu lokalnych przedsiębiorców. Niemieckie przepisy mówiły, że aby uzyskać licencję kartingową, kierowca musi mieć ukończone 14 lat. Aby obejść ten problem, Schumacher w wieku 12 lat uzyskał licencję w Luksemburgu. W 1983 roku Schumacher uzyskał niemiecką licencję, a rok później wygrał Kartingowe Mistrzostwa Niemiec Juniorów. Od 1984 roku Schumacher wygrał wiele kartingowych mistrzostw Niemiec i Europy. W 1985 roku dołączył do zespołu Eurokart Adolfa Neuberta, a w roku 1987 został kartingowym mistrzem Niemiec i Europy, po czym zakończył edukację szkolną i rozpoczął pracę jako mechanik. W 1988 po raz pierwszy ścigał się samochodami jednomiejscowymi, kiedy to rywalizował w Niemieckiej Formule Ford i Formule König, wygrywając drugą z tych serii. W 1989 roku Schumacher podpisał kontrakt z prowadzonym przez Williego Webera zespołem Niemieckiej Formuły 3, WTS. Wspomagany finansowo przez Webera Schumacher w 1990 roku zdobył mistrzostwo Niemieckiej Formuły 3 oraz wygrał Grand Prix Makau. Pod koniec 1990 roku, wraz z rywalami z Niemieckiej Formuły 3 – Heinzem-Haraldem Frentzenem oraz Karlem Wendlingerem – dołączył do juniorskiego programu Mercedesa w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych. Była to rzadka sytuacja wśród młodych kierowców, jako że większość rówieśników Schumachera ścigających się później w Formule 1 rywalizowała w Formule 3000. Jednakże Weber przekonał Schumachera, że branie udziału w profesjonalnych konferencjach prasowych oraz ściganie się mocnymi samochodami pomoże w jego karierze[8]. W sezonie 1990 Mistrzostw Świata Samochodów Sportowych Schumacher wygrał Sauberem-Mercedesem C11 ostatni wyścig sezonu na torze Autódromo Hermanos Rodríguez i został sklasyfikowany na piątym miejscu w mistrzostwach mimo faktu, że brał udział w trzech z dziewięciu wyścigów. W 1991 roku Schumacher nadal rywalizował w Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych i w Sauberze-Mercedesie C291 ponownie wygrał ostatni wyścig sezonu – eliminację na torze Autopolis, i zakończył mistrzostwa na dziewiątym miejscu w klasyfikacji. W tym samym roku wziął udział w wyścigu 24h Le Mans, który ukończył na piątym miejscu, dzieląc samochód z Karlem Wendlingerem i Fritzem Kreutzpointnerem. W 1991 roku wziął udział także w jednym wyścigu Japońskiej Formuły 3000, który ukończył na drugim miejscu. W trakcie swojej kariery Schumacher dysponował umiejętnością ustalania szybkich okrążeń w kluczowych momentach wyścigu, a także możliwością jazdy na limicie przez dłuższy okres. Autor książek z dziedziny sportów motorowych, Christopher Hilton, w 2003 roku zauważył, że „miarą zdolności kierowcy są jego występy w mokrych wyścigach, ponieważ potrzeba wówczas najbardziej delikatnej kontroli nad samochodem oraz czułości”, a Schumacher, tak jak inni wielcy kierowcy, w trakcie deszczowych wyścigów popełniał bardzo mało błędów: do sezonu 2003 włącznie niemiecki kierowca wygrał 17 z 30 wyścigów rozgrywanych w mokrych warunkach, w których brał udział. Niektóre z najlepszych występów Schumachera miały miejsce w takich warunkach, dzięki czemu zyskał on przydomki „Regenkönig” (król deszczu) oraz „Regenmeister” (mistrz deszczu), także poza niemieckojęzycznymi mediami. Schumacher jest znany także jako „Czerwony Baron”, z powodu wieloletniej jazdy dla czerwonego Ferrari oraz w odniesieniu do Niemca Manfreda von Richthofena, asa myśliwskiego I wojny światowej. Inne przydomki Schumachera to „Schumi”, „Schuey” oraz „Schu” (z czego ten pierwszy przydomek jest najbardziej popularny). Schumacherowi często przypisuje się spopularyzowanie Formuły 1 w Niemczech, gdzie wcześniej ta dyscyplina sportu była postrzegana jako niszowa. W sezonie 2006, po którym Schumacher wycofał się z Formuły 1, trzech spośród dziesięciu najlepszych w klasyfikacji generalnej kierowców było Niemcami. Młodzi niemieccy kierowcy, jak Sebastian Vettel, uważają, że Schumacher był dla nich kluczową postacią, jeśli chodzi o zostanie kierowcą Formuły 1. W późniejszym okresie swojej kariery Schumacher był prezydentem Grand Prix Drivers’ Association. W ankiecie przeprowadzonej wśród kibiców przez FIA w 2006 roku Michael Schumacher został wybrany najpopularniejszym kierowcą sezonu. W trakcie kariery Schumacher był nagradzany wiele razy. Za wkład w sport i podnoszenie świadomości na temat edukacji dzieci w kwietniu 2002 roku został mianowany Mistrzem Sportu UNESCO. Za występy w sezonach 2001 i 2003 dwukrotnie zdobył nagrodę Laureus World Sportsman of the Year, w latach 2002 i 2004; był także nominowany do tej nagrody w latach 2001, 2003, 2005 i 2007. W latach 1995 i 2004 Schumacher zdobył nagrodę dla Niemieckiego Sportowca Roku. W latach 1995 oraz 2000–2002 został uznany przez magazyn „Autosport” Kierowcą Wyścigowym Roku. Natomiast w 2003 roku odebrał Trofeum Lorenzo Bandiniego. Trzykrotnie z rzędu w latach 2001–2003 był wybierany najlepszym sportowcem Europy według agencji prasowych PAP i UEPS. W uznaniu za osiągnięcia i wkład w poprawę bezpieczeństwa i sportu, w 2006 roku Schumacher został uhonorowany nagrodą FIA Gold Medal for Motor Sport (złotym medalem FIA). W 2007 roku tor wyścigowy Nürburgring przemianował zakręty 8 i 9 (Audi Kurve i Shell Kurve) na „Schumacher S”. W tym samym roku za sportowe męstwo oraz działania na rzecz ludzkości Schumacher otrzymał Nagrodę Księcia Asturii w dziedzinie sportu. W 2008 roku Szwajcarski Związek Piłki Nożnej wybrał Schumachera jako ambasadora Szwajcarii na piłkarskie Mistrzostwa Europy. 30 kwietnia 2010 roku z ręki francuskiego premiera François Fillona Schumacher został odznaczony orderem Oficera Legii Honorowej.
29 grudnia 2013 roku w towarzystwie syna zjeżdżał na nartach w Méribel we francuskich Alpach. Podczas zjazdu przy niskiej prędkości Schumacher upadł i uderzył głową w kamień, co, mimo założonego kasku, spowodowało u niego obrażenia głowy. W ciągu piętnastu minut od zdarzenia przetransportowano go do szpitala w Moûtiers, a następnie do szpitala w Grenoble, specjalizującego się w urazach mózgu. 30 grudnia ujawniono, że Schumacher był w stanie krytycznym i został poddany śpiączce farmakologicznej z powodu urazu wewnątrzczaszkowego. Badania wykazały ponadto stłuczenie mózgu, w związku z czym Schumachera poddano zabiegom neurochirurgicznym, które miały na celu zmniejszenie ciśnienia w mózgu. Następnego dnia lekarze powiedzieli, że Schumacher przeszedł drugą operację, podczas której usunięto krwiak w mózgu, a jego stan polepszył się, ale jego życiu wciąż zagrażało niebezpieczeństwo. Podczas konferencji prasowej 30 grudnia lekarze poinformowali, że gdyby Schumacher nie miał założonego kasku, zmarłby przed przyjazdem do szpitala. Badanie przeprowadzone po operacji wykazało także zmiany krwotoczne po obu stronach mózgu, lekarze nie podali jednak prognozy stanu zdrowia pacjenta. Niemiecki kierowca znalazł się pod opieką swojego przyjaciela, specjalisty od uszkodzeń mózgu i kręgosłupa Gérarda Saillanta, który opiekował się Schumacherem po wypadku w Grand Prix Wielkiej Brytanii 1999, gdy kierowca miał złamaną nogę. 1 stycznia 2014 roku podano do wiadomości, że stan Schumachera jest krytyczny, ale stabilny oraz że uległ nieznacznej poprawie. 17 stycznia rzeczniczka prasowa Schumachera, Sabine Kehm, poinformowała, że stan niemieckiego kierowcy jest stabilny. 30 stycznia oficjalnie potwierdzono informację, że lekarze rozpoczęli proces wybudzania Schumachera ze śpiączki. 16 czerwca, a więc prawie pół roku po wypadku, Sabine Kehm potwierdziła, że Michael Schumacher wybudził się ze śpiączki i został przewieziony do kliniki rehabilitacyjnej. Tydzień później do wiadomości została podana informacja, że część dokumentacji medycznej Schumachera została ukradziona i zaoferowana do sprzedaży. Na początku września 2014 Sabine Kehm poinformowała, że Michael Schumacher został przewieziony ze szpitala do swojego domu, gdzie podjęto kontynuację jego rehabilitacji. Od tamtego czasu rodzina nie przekazuje praktycznie żadnych informacji o stanie zdrowia Schumachera. W 2021 r. na Netflixie miała miejsce premiera filmu dokumentalnego o życiu kierowcy, w którym po raz pierwszy zawarto autoryzowane wypowiedzi rodziny na temat jego stanu.
ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA