HONGQI CA 770

RYS HISTORYCZNY  : Hongqi CA770 to limuzyna produkowana przez FAW Hongqi jako następca Hongqi CA72. CA770 był produkowany od 1966 do 1981 roku, choć w ograniczonej liczbie. Kilka zmodernizowanych modyfikacji tych samochodów było produkowanych w ograniczonej liczbie aż do połowy lat 90. W 1989 roku Hongqi wyprodukował swój pierwszy całkowicie nowy model limuzyny. Został nazwany „CA7225LH” i bazował na chińskiej wersji sedana Audi 100 C3.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : HONGQI CA 770

Zbudowane na platformie opartej na Chryslerze Imperial, zbudowano w sumie około 1600 tych Hongqi z silnikiem V8, a z biegiem lat wydano różne wersje, w tym model z długim rozstawem osi z 1965 roku z trzema rzędami siedzeń i wersję pancerną z 1969 roku (CA772). Wyprodukowano również wersję pickupa, w liczbie trzech egzemplarzy. Planowano wersję karawanu pogrzebowego, ale nigdy nie została wyprodukowana. Seria 770 była napędzana lokalnie produkowanym silnikiem V8 o pojemności 5,7 litra, podczas gdy nadwozie zostało napisane we własnym zakresie przez First Auto Works. Samochody były absolutną rzadkością na ulicach Chin. Tylko grube ryby rządowe i kilku dużych przedsiębiorców mogło go mieć; Reszta ludności korzystała z rowerów, riksz lub wozów zaprzężonych w woły. Zdumiewające, biorąc pod uwagę wiele osiągnięć, które zostały przeniesione z Chin na świat. Dzięki doświadczeniu zdobytemu przy budowie ciężarówek i sedana Dongfeng, firma zwróciła uwagę na luksusowego sedana pożądanego przez państwo. Po niecałym miesiącu prac, w sierpniu 1958 roku, FAW zaprezentowało pierwszy prototyp Hongqi (Czerwonej Flagi) najwyższym urzędnikom państwowym. Pod maską znajdował się silnik V8 o mocy około 200 KM, który miał sprawić, że sześciomiejscowy, pomalowany na czarno sedan będzie rozpędzał się nawet do 115 mil na godzinę. Oprócz tego zainstalowano hydraulicznie sterowaną automatyczną skrzynię biegów, elektrycznie sterowane szyby i wysokiej jakości izolację akustyczną. Pachnące drewno mahoniowe zostało użyte na desce rozdzielczej i panelach drzwiowych. W sumie zbudowano pięć prototypów, z których każdy otrzymał ulepszenia w stosunku do swojego poprzednika. Z zewnątrz samochód odpowiadał w wielu szczegółach pojazdom amerykańskim tamtych czasów, takim jak Chrysler Imperial. Jednak FAW zintegrował drzwi, które otwierały się w przeciwnych kierunkach z przodu i z tyłu. W listopadzie 1959 roku po raz pierwszy pokazano publicznie gotowy do produkcji CA72. Po zaledwie kilku modyfikacjach pozostał w produkcji do 1965 roku. Do tego czasu zbudowano 202 egzemplarze, w tym cztery kabriolety sedan jako „pojazdy inspekcyjne”. Dopiero w kwietniu 1966 roku w pełni opracowano większy następca modelu CA770. Rozstaw osi wzrósł z 3,39 do 3,72 metra, długość zewnętrzna z 5,73 do 5,98 metra. Pozwoliło to FAW zintegrować dwa chowane fotele skokowe między tylną kanapą a przednimi siedzeniami. Z zewnątrz nadwozie zostało zaprojektowane tak, aby było bardziej nowoczesne i biznesowe, ale nadal z niewątpliwym wpływem amerykańskiego wzornictwa. 5,6-litrowy silnik V8 z CA72 nadal napędzał samochód, którego zasady techniczne miały być oparte na planach Chryslera. Do 1981 roku zbudowano 847 egzemplarzy, w tym kilka pełnych kabrioletów (CA770J), landauletów (CA770TJ), kombi (CA770L), pickupów i karetek pogotowia (CA770H).

Modele :

CA770C: Wersja CA770G z kierownicą po prawej stronie. Podobnie jak CA770G, wnętrze i silnik pochodziły z pierwszej generacji Lincoln Town Car. Jeden zbudowany w 1987 roku.

CA770G: CA770 z silnikiem Ford (351 ci) o pojemności 5,8 l, kierownicą Lincoln Town Car i obrotomierzem. 25 zbudowanych w latach 1985 do 1988.

CA770J: Kabriolet oparty na pełnowymiarowym podwoziu CA770. Używane głównie w paradach, tylne siedzenia były podnoszone tak, aby pasażerowie mogli stać z opuszczonym dachem. Pięć zbudowanych w latach 1965-1972. Jeden z przykładów, model CA770JG, był wyposażony w duży szklany panel, który chronił pasażerów.

CA770TJ: Wersja Landaulet. Dwa zbudowane w 1984 roku z okazji 35. rocznicy powstania Chińskiej Republiki Ludowej.

CA770L: Wersja Combi. Zbudowano trzy.

CA770JH: Wersja karetki pogotowia. Podstawowy kształt został zachowany, ale klapa bagażnika została podniesiona (co również podniosło tylną szybę), aby umożliwić łatwiejszy dostęp do noszy. Zbudowano trzy.

CA771: Wersja z krótkim rozstawem osi. Posiadał dwa rzędy siedzeń (zamiast trzech) i był krótszy o 650 mm (26 cali). 127 (lub 129) zbudowany w latach 1967-1971.

CA772: Wersja opancerzona. Silnik został rozwiercony do 8,0 l i dostrojony do 300 KM. Korpus posiadał pancerz o grubości 8 mm, który umożliwiał prowadzenie ognia z lekkiego karabinu maszynowego. Okna były wykonane z kuloodpornego szkła o grubości 65 mm. 15 zbudowanych w latach 1969-1972; 12 z nich pozostało w Chinach, pozostałe trzy wyeksportowano (jeden do Korei Północnej, drugi do Kambodży, a trzeci do Wietnamu).

CA773: Wersja z krótkim rozstawem osi. Był o 400 mm (16 cali) krótszy od CA770 i posiadał dwa rzędy siedzeń. W przeciwieństwie do CA771, CA773 posiadał okno między tylnymi drzwiami a słupkiem D. 297 zbudowanych w latach 1969-1976.

CA7560: Ostatni model oparty na CA770, CA7560LH jest model z długim rozstawem osi. Wyposażony w czarne, plastikowe lusterka boczne wywodzące się z Audi. Wcześniejsze modele miały wnętrze podobne do oryginalnego CA770, ale z niektórymi częściami wnętrza z Peugeot 504. Późniejsze modele miały większość wnętrza z Audi 100/200. Silnik również pochodził z CA770. 20 zbudowanych w latach 1992-1995.

CA7400: Remake modelu Hongqi CA770 z obniżoną linią dachu, wzorowany na samochodzie Lincoln Town Car z lat 1998–2011. Prototyp został wykonany w 2004 roku.