FABRYKA MCLAREN

W skład McLaren Technology Group wchodzą następujące przedsiębiorstwa:

McLaren Racing – zajmująca się startami zespołu McLaren w Formule 1

McLaren Automotive – produkująca małe serie samochodów dopuszczonych do ruchu drogowego (McLaren F1 jako McLaren Cars i obecnie Mercedes-Benz SLR McLaren)

McLaren Electronic Systems – wytwarzająca samochodowe systemy kontroli dla sportów motorowych, jest m.in. wyłącznym dostawcą ECU dla Formuły 1

McLaren Marketing – prowadząca marketing McLaren Racing

Absolute Taste – odpowiada za dostawy pożywienia dla zespołu wyścigowego

Lydden Circuit – zarządzająca torem wyścigowym o tej samej nazwie w pobliżu Dover w hrabstwie Kent w Wielkiej Brytanii

McLaren Applied Technologies

Zespół McLaren F1 Team został założony w 1963 przez Bruce McLaren. Pierwsze zwycięstwo brytyjskiej ekipy miało miejsce podczas wyścigu o Grand Prix Belgii 1968, jednak wcześniej McLaren świętował sukcesy w Can-Am, gdzie w latach 1967–1971 reprezentanci Bruce McLaren Motor Racing zdobywali mistrzostwo. W wyścigach Indianapolis 500, McLaren wygrywał trzykrotnie – w 1972, 1974 i 1976. Po śmierci Bruce’a McLaren’a, w czerwcu 1970 zespołem zaczął kierować Teddy Mayer. Amerykanin doprowadził zespół do mistrzostwa konstruktorów w 1974, a także Emersona Fittipaldiego i Jamesa Hunta, odpowiednio w 1974 i 1976 do tytułów wśród kierowców. W 1974 rozpoczęta została współpraca z firmą tytoniową Philip Morris, która reklamowała markę Marlboro. W 1981, McLaren połączył się z ekipą Project Four Racing, kierowaną przez Rona Dennisa, uczestniczącą w Mistrzostwach Europy Formuły 2 i posiadającą sponsoring firmy Philip Morris. Brytyjczyk przejął zespół i później wykupił akcje dotychczasowych akcjonariuszy zespołu. Zespół zaczął dominować, a ich samochody były najpierw napędzane silnikami Ford, Porsche (ukrywanym pod nazwą TAG) i Hondy. Niki Lauda, Alain Prost i Ayrton Senna zapewnili zespołowi sześć tytułów wśród konstruktorów i siedem tytułów mistrzowskich wśród kierowców. Duet Prost-Senna dominował w sezonie 1988, gdzie wygrali 15 z 16 wyścigów sezonu, później narastał konflikt Francuza z Brazylijczykiem, wskutek czego Prost odszedł do Ferrari przed sezonem 1990. Po sezonie 1992, Honda wycofała się z Formuły 1, natomiast dwa lata później, Senna dołączył do Williamsa i od ostatniego zwycięstwa w Grand Prix Australii 1993, McLaren nie mógł odnieść pojedynczego zwycięstwa. Z silnikami Mercedesa, sponsoringiem firmy West i dołączeniem Adriana Neweya do zespołu McLaren zdobył kolejne mistrzostwa w sezonach 1998 i 1999 z Miką Häkkinenem. Później McLaren zdobył mistrzostwo w 2008 dzięki Lewisowi Hamiltonowi, który wygrał w klasyfikacji kierowców. Ron Dennis przed sezonem 2009 powierzył kierowanie zespołem Martinowi Whitmarshowi, który został odsunięty od tej funkcji po rozczarowującym sezonie 2013. Od 2014 ekipą kierował Éric Boullier, który zrezygnował w trakcie sezonu 2018. Od 1 maja 2019, dyrektorem wyścigowym zespołu był Andreas Seidl , którego w 2022 zastąpił Andrea Stella. Od 2021 zespół ponownie jeździ z silnikami Mercedes. Ponowna współpraca McLarena i Mercedesa dała mistrzostwo konstruktorów w sezonie 2024. Po początkowym jednorazowym powrocie do Indianapolis 500 w 2017 jako partner samochodu Andretti Autosport kierowanego przez Fernando Alonso, w sierpniu 2019 zespół ogłosił partnerstwo z ekipą Schmidt Peterson Motorsports, startującą w serii IndyCar Series i od 2020 zespół startuje w amerykańskiej serii jako Arrow McLaren SP. 

W połowie czerwca 1989 roku brytyjski przedsiębiorca Ron Dennis założył w angielskim Woking przedsiębiorstwo McLaren Cars Limited, skoncentrowane na skonstruowaniu pierwszych konstrukcji sygnowanych marką McLaren o przeznaczeniu drogowym. Pierwszym pojazdem, który opracowany został z wykorzystaniem zaplecza konstrukcyjnego specjalizującego się na co dzień pracą przy bolidach Formuły 1 McLaren, był supersamochód F1. Zaprezentowany po raz pierwszy w 1991 roku, do seryjnej produkcji trafił dwa lata później, w 1993. Sztandarowy supersamochód z nietypowym, centralnie umieszczonym fotelem kierowcy z sąsiadującymi mu dwoma siedziskami, przysporzył popularności firmie McLaren Cars, ciesząc się w momencie produkcji tytułem najszybszego cywilnego samochodu na świecie. Na jego bazie w połowie lat 90. XX wieku opracowano jeszcze dwie pokrewne konstrukcje: F1 GTR i F1 LM. Po zakończeniu produkcji modelu F1 w 1998 roku, gama McLaren Cars nie została poszerzona o żaden nowy model, a pod kątem formalnym przez kolejne 10 lat przedsiębiorstwo posiadało status tzw. dormant company, czyli firmy nieaktywnej. W pierwszych latach XXI wieku McLaren skoncentrowany był jedynie na partnerskiej współpracy z niemieckim Mercedesem-Benzem, produkując w latach 2003–2009 opracowany wspólnie wyczynowy samochód SLR McLaren. Stagnacja w wytwarzaniu autorskich konstrukcji została przerwana pod koniec pierwszej dekady XXI wieku, kiedy to McLaren Group zdecydowało się wznowić działalność oddziału do produkcji cywilnych pojazdów pod nową nazwą – McLaren Automotive. W maju 2009 roku ogłosił on plany budowy nowych zakładów produkcyjnych. Powrót na rynek zainaugurowano ostatecznie we wrześniu 2009 roku, kiedy to odbył się debiut pierwszego od dwóch dekad nowego modelu marki McLaren w postaci średniej wielkości super samochodu MP4-12C. Z kolei dwa lata później, w 2012 roku na Paris Motor Show zaprezentowano następcę F1 – sztandarowy model P1. Rozbudowa portfolio modelowego McLarena wiązało się także z rozwojem punktów dealerskich w skali globalnej, rozwijając lokalizacje także o państwa z grupy rynków wschodzących jak Brazylia, Chiny, Tajlandia czy RPA. W sierpniu 2018 roku otwarto pierwszy punkt dealerski w Polsce, wybierając za lokalizację stołeczną Warszawę. W 2019 roku przedsiębiorstwo obecne było w 31 państwach, osiągając roczną produkcję na poziomie 3,5 tysiąca sztuk samochodów. W 2021 roku McLaren przedstawił swój pierwszy wysokoseryjny samochód o spalinowo-elektrycznym napędzie hybrydowym o nazwie Artura, w tym samym roku wkraczając także na kolejny duży rynek państwa rozwijającego się, Indii.