PORSCHE 550

RYS HISTORYCZNY  : Porsche 550 – samochód sportowy produkowany przez Porsche w latach 1953–1957. W oparciu o model Porsche 356, który został zaprojektowany przez Ferry’ego Porsche, i prototypy Roadster testowane przez Waltera Glöcklera od 1951, fabryka zdecydowała się zbudować samochód, który będzie skonstruowany specjalnie do wyścigów. Model 550 Spyder został zaprezentowany podczas Paris Auto Show w 1953 roku. Wyraźnie obniżona konstrukcja miała na celu zwiększenie wydajności podczas wyścigów. To właśnie tym modelem Hans Herrmann, były niemiecki kierowca Formuły 1 przejechał w ostatnich sekundach pod zamkniętym szlabanem przed pędzącym pociągiem w Mille Miglia w 1954.

OPIS  : PORSCHE 550

Po uzyskaniu sponsorów w 1953 roku Huschke von Hanstein wysłał dwa modele 550 do udziału w meksykańskim rajdzie Carrera Panamericana. Za kierownicą pierwszego znalazł się Karl Kling, ubiegłoroczny zwycięzca tego wyścigu, a drugi samochód trafił w ręce Hansa Herrmanna. W tym samym wyścigu wzięły również udział dwa modele 550 sprzedane do Gwatemali, sterowane przez Jose Herrarte i Jaroslava Juhana. Zarówno Kling, jak i Herrmann nie ukończyli wyścigu, jednakże zwycięstwo w klasie małych samochodów przypadło Jose Herrarte na 550 Coupe. Pierwszym znaczącym wyścigiem z udziałem tego modelu był Mille Miglia roku 1954, w którym wystąpił Spyder z silnikiem 547 kierowany przez Hansa Herrmanna. Na drugim fotelu zasiadał Herbert Linge. To właśnie podczas tego wyścigu miała miejsce niebezpieczna przygoda, która obrosła w swoistą legendę. Nie mając możliwości wyhamowania, Herrmann dał znak Lingemu, aby ten pochylił głowę, decydując się przejechać pod zamkniętym szlabanem, tuż przed nadjeżdżającym pociągiem. Załodze udało się zwyciężyć w klasie 1500 cm3, zdobywając tym samym w klasyfikacji generalnej 6. miejsce. Podczas Le Mans 1954 Porsche wystawiło cztery Spydery, trzy z silnikiem 1500 i jeden z 1100. Ze względu na problemy z tłokiem odpadły dwa Spyder 1500. Gdy na 5 godzin przed końcem do boksu z tego samego powodu zjechał ostatni, podjęto decyzję o wycięciu jednego tłoka. W klasie 1500 na torze prócz osłabionego Porsche zostały dwa samochody OSCA z niewielką przewagą. Oba wypadły z trasy z powodu śliskiej nawierzchni, dzięki czemu pomimo osłabionego silnika Porsche zwyciężyło w swojej klasie, podobnie jak Porsche z silnikiem 1100. Jak ustalono później, problemy wynikały ze złego ustawienia zapłonu skutkującego przegrzewaniem się. Dopracowany już model dwa tygodnie później zaczął swoje pasmo zwycięstw wygrywając 12-godzinny w Rheims, a następnie zajmując pierwsze cztery miejsca w wyścigu samochodów sportowych na Nürburgring przed Grand Prix Niemiec. Podczas zdjęć do Buntownika bez powodu James Dean zmienił swoje dotychczasowe Porsche 356 na model 550. Chcąc nadać mu indywidualny charakter, zlecił wymianę tapicerki, a Dean Jeffries, legendarny pinstriper, namalował numer 130 na drzwiach, masce i pokrywie silnika oraz napis Little Bastard. Gdy James 23 września 1955 roku pokazał samochód Alecowi Guinnessowi usłyszał, że wygląda on złowrogo, a także ostrzeżenie: Jeśli wsiądziesz do tego samochodu, za tydzień znajdą cię w nim martwego. Dean zginął dokładnie 7 dni później w zderzeniu czołowym z Fordem. Od tego momentu zaczęła krążyć historia o klątwie, gdyż każdy, kto miał kontakt z samochodem lub jego częściami, umierał. George Barris, właściciel warsztatu odpowiedzialny jeszcze za życia Deana za modyfikacje dokonywane w Porsche, kupił wrak samochodu za $2500. Niewiele brakowało, a przypłaciłby ten zakup życiem, gdyż „Mały Drań” zsunął się z lawety wprost na niego, łamiąc mu obie nogi. Po tym wydarzeniu Barris odsprzedał pozostałe po 550 części. Troy McHenry, w którego samochodzie zamontowano części „Małego Drania”, stracił panowanie nad samochodem, uderzył w drzewo i zginął na miejscu. Williamowi Eschrichowi, który miał zamontowany silnik Spydera, niespodziewanie zablokowały się w zakręcie hamulce. Wypadł z drogi, dachując, i cudem uniknął śmierci. Dwie opony wybuchły na prostej drodze podczas jazdy, o mało nie doprowadzając do śmierci kierowcy. Wieść o przeklętym samochodzie rozniosła się szybko, budząc zainteresowanie dwóch złodziei. Porzucili jednak zamiar kradzieży samochodu, gdy ciężko się poranili podczas próby wymontowania kierownicy i fotela. George Barris, widząc, jak sprzedawane przez niego części uśmiercają kolejnych właścicieli, postanowił pozbyć się Porsche. Zgodził się jednak na wynajem samochodu na wystawy. Budynek, w którym odbywała się pierwsza, spłonął doszczętnie, jednak płomienie w zaskakujący sposób ominęły „Małego Drania”. Na drugiej wystawie zsunął się on, łamiąc biodro studentowi. Przewożone z miejsca na miejsce ciężarówkami, preferowało przemieszczanie się na własnych kołach. Za pierwszym razem kierowca transportu stracił panowanie nad pojazdem, wypadł z kabiny i został przygnieciony przez Porsche, które spadło z naczepy. Auto spadło jeszcze dwukrotnie, szczęśliwie nie pociągając za sobą kolejnych ofiar. „Little Bastard” podczas ostatniej podróży, mającej na celu zwrócenie go George’owi Barrisowi, zniknął bez śladu z platformy. Do tej pory nie został odnaleziony. Typ 550/550 A jest napędzany całkowicie aluminiowym, chłodzonym powietrzem, 4-cylindrowym silnikiem typu bokser o pojemności 1498 cm³ , znanym jako „silnik Fuhrmann” (typ 547). Jego układ rozrządu wykorzystuje podwójne górne wałki rozrządu na każdym rzędzie cylindrów, napędzane przez pionowe wały, uruchamiające 2 zawory na cylinder. Silnik wyposażony jest w podwójne 2-gardzielowe gaźniki Solex 40 PII odlewane z piasku i podwójny zapłon. W swojej pierwszej wersji wytwarzał 110 KM ( 81 kW) przy 6200 obr./min i maksymalny moment obrotowy 121 N⋅m (89 lb⋅ft) przy 5000 obr./min. Silnik 550 jest zamontowany przed tylną osią, dzięki czemu znajduje się centralnie umieszczonym silnikiem. Daje to bardziej zrównoważony rozkład masy i pozwala na w dużej mierze neutralne prowadzenie. Z drugiej strony, mały moment bezwładności masy wokół osi pionowej pojazdu może prowadzić do nagłego, trudnego do kontrolowania obrotu samochodu. Ferdinand Porsche był pionierem tego układu projektowego w samochodzie Auto Union Grand Prix z 1930 roku. Pierwsza 550-tka miała w pełni zsynchronizowaną 4-biegową skrzynię biegów. Od 1956 roku stosowano 5-biegową skrzynię biegów, ale jej pierwszy bieg musiał się tylko uruchomić i (podobnie jak bieg wsteczny) musiał być umieszczony nad barierą, a nie zsynchronizowany. Nadmiernemu poślizgowi kół napędowych w zakrętach zapobiegał mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu.