PORSCHE 909 BERGSPYDER

RYS HISTORYCZNY  : Porsche 909 „Bergspyder” – samochód sportowy typu spyder, zaprojektowany i zbudowany przez Porsche w 1968 roku. Jego celem była rywalizacja w zawodach górskich, a konkretnie w klasie EHCC Sports Car (Gr. P) Mistrzostw Europy w Hillclimbingu. Był to model krótkotrwały, ale jego podstawowa konstrukcja, innowacje techniczne i ogólny design stały się podstawą udanego modelu 908/3.

OPIS  : PORSCHE 909 BERGSPYDER

Porsche królowało w poprzednich modelach, 910, 907 i 908, zdobywając dziewięć tytułów Mistrzostw Europy w Hillclimb w ciągu jedenastu lat uczestnictwa. Po dwóch latach porażki z rzędu, Ferrari postanowiło opracować samochód do wspinaczki górskiej, który w 1967 roku rzuci wyzwanie Porsche. Samochód ten nosił numer 212 E Montagna i został zgłoszony do rywalizacji w Mistrzostwach Europy w 1968 roku. Pomimo tych początkowych twierdzeń, Ferrari odłożyło jego rozwój, a samochód został zaprezentowany w 1969 roku. Mimo to, biorąc pod uwagę szokujące wieści w momencie zapowiedzi modelu 212, Ferdinand Piëch i jego zespół inżynierów Porsche pilnie opracowali samochód, który miał walczyć z Ferrari. Na szczęście dla Porsche, samochód został ukończony na czas przed sezonem EHCC 1968, a kierowca Porsche, Rolf Stommelen, zasiadł za kierownicą 909 Bergspyder w dwóch wyścigach Mistrzostw Europy w Wyścigach Górskich. Udowadniając szybkie tempo i zaawansowanie technologiczne samochodu, zajął 2. i 3. miejsce, mimo że niedawno wrócił do zdrowia po kontuzji ramienia. Kierowca Porsche, Gerhard Mitter, wolał Porsche 910/8, starszy model był nadal konkurencyjny, ponieważ Porsche 909 Bergspyder było podobno niezbyt dobre w prowadzeniu i miało problemy z niezawodnością. Niezależnie od przeciętnych sukcesów 909 i wieku 910/8, ta dwójka samochodów zdominowała Mistrzostwa Europy w Wyścigach Górskich w 1968 roku. Na pierwszym miejscu uplasowało się Porsche, a Mitter i jego Porsche 910/8 zajęli pierwsze miejsce w klasie EHCC Sports Car (Gr. P). Chociaż Porsche odnosiło wiele sukcesów w wyścigach górskich, rozwój modelu 917 – wykorzystywanego w dążeniu do zwycięstwa w Le Mans, Mistrzostwach Świata Samochodów Sportowych i ostatecznie Can-Am – miał pierwszeństwo przed udziałem w Mistrzostwach Europy w Wyścigach Górskich. Dzięki temu Ferrari 212 E, cięższy, ale mocniejszy samochód niż 909, całkowicie wyprzedził swoich rówieśników w Mistrzostwach Europy w Wyścigach Górskich w 1969 roku. Imponujące jest to, że samochód nie tylko wygrał w klasyfikacji generalnej, ale wygrał każdy wyścig, w którym wziął udział, i ustanowił wiele rekordów trasy. Ogólnie rzecz biorąc, 909 Bergspyder radził sobie dobrze pomimo swoich wad. Przede wszystkim jednak było to radykalne i nieocenione dzieło inżynierii, które odegrało kluczową rolę w rozwoju przyszłych projektów wyścigowych Porsche, zwłaszcza w rozwoju modelu 908/3. Porsche 909 Bergspyder było wyposażone w silnik typu 771 o pojemności 2,0 l i mocy 275 KM (205 kW), wywodzący się z wcześniejszych wysiłków Porsche w Formule 1. Jednostka napędowa została sprzężona z niezwykle lekkim podwoziem przestrzennym wykonanym z aluminium. Samochód zawierał również niemagnetyczne, egzotyczne i niebezpieczne metale, takie jak beryl, tytan, srebro i magnez w pogoni za zmniejszeniem wagi. W 909 nie użyto stali. Aby dać wyobrażenie o tym, jak daleko posunęli się inżynierowie w przypadku 909, nadwozie z włókna szklanego ważyło zaledwie 10 kg , a zamiast pompy paliwowej samochód wykorzystywał tytanową kulkę pod ciśnieniem, która dostarczała paliwo do silnika w celu zmniejszenia masy. To tylko podsumowanie długiej listy innowacji, które Piëch i jego zespół inżynierów stworzyli dla modelu 909. Samochód ważył zdumiewające 385 kg i był w stanie osiągnąć niesamowity czas 0-60 mil na godzinę wynoszący 2,4 sekundy. Porsche eksperymentowało z nadwoziem z przednimi paskami i dwoma symetrycznymi kanałami powietrznymi, a także z gładkim przodem, który można zobaczyć na samochodzie w muzeum Porsche.