HAWKER HURRICANE MkI

RYS HISTORYCZNY:  Hawker Hurricane – brytyjski samolot myśliwski, jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej z częściowo płóciennym pokryciem, zaprojektowany i produkowany przez firmę Hawker Aircraft. Używany na wielu frontach II wojny światowej, odegrał znaczącą rolę podczas bitwy o Anglię. Produkowany w wielu wersjach uzbrojenia i z różnymi jednostkami napędowymi. Do zakończenia produkcji w 1944 roku wyprodukowano ponad 14 tysięcy egzemplarzy wszystkich wersji lądowych Hurricane i morskich Sea Hurricane, przystosowanych do działania z pokładów lotniskowców. Większość Hurricane’ów powstała w wytwórni Hawker Aircraft, następnie w zakładach Gloster Aircraft, a firma Austin Motor Company wyprodukowała 300 maszyn tego typu. W późniejszych latach produkcja została przeniesiona do zakładów Canadian Car & Foundry Corp w Kanadzie.

OPIS  : HAWKER HURRICANE MK1

Oblot pierwszego seryjnego myśliwca miał miejsce 12 października 1937 r. Już w grudniu 1937 roku samoloty te otrzymał, jako pierwszy w RAF, 111. dywizjon. Napęd pierwszych seryjnych maszyn stanowił ulepszony silnik Rolls-Royce Merlin Mk II o mocy startowej 890 KM przy 2850 obr./min na wysokości 0 m oraz mocy maksymalnej 1030 KM przy prędkości obrotowej 3000 obr./min na wysokości 5000 m. Uzbrojenie strzeleckie stanowiło osiem karabinów maszynowych Browning kalibru.303 (7,7 mm). Samoloty pierwszej serii miały stosunkowo prostą konstrukcję, skrzydła i część kadłuba kryte płótnem, oraz wyposażone były w dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku Watts Z.38 o średnicy 3,43 m. Samoloty nie posiadały opancerzenia, jak i samouszczelniających się zbiorników paliwa. W toku produkcji wprowadzono szereg ulepszeń, nie zmieniając przy tym oznaczenia wersji. I tak, już od 1939 r. zaczęto produkować myśliwce z nieco powiększoną powierzchnią steru kierunku (wprowadzono małą płetwę pod kadłubową przed i za stałym kółkiem ogonowym, które wprowadzono w miejsce chowanego), przeprojektowano przednią część kadłuba, wprowadzono nowe kolektory spalin. W 1940 roku zmieniono kształt wiatrochronu, dodając płytę ze szkła kuloodpornego, opancerzono także kokpit, dodając przed pilotem płytę pancerną. Wreszcie, stopniowo, w tym samym roku, zaczęto montować na Hurricane’ach, zarówno w toku bieżącej produkcji, jak i podczas okresowych remontów, nowe skrzydła o konstrukcji pół-skorupowej w miejsce metalowych pokrytych płótnem. Od września 1939 r. zaczęto montować w myśliwcach Hawkera nowe silniki Rolls-Royce Merlin III o mocy 1310 KM. Zmianie uległo wreszcie śmigło, gdzie wprowadzono przestawiane w locie (dwupozycyjne) śmigło trzyłopatowe de Havilland Hamilton Type 5/31 o średnicy 3,28 m, a nieco później śmigło o automatycznej zmianie skoku Rotol o średnicy 3,25 m. Przejściowo, od końca 1939 r., stosowano także śmigła Rotol z większym kołpakiem, adaptowanym z myśliwca Spitfire. Od 1940 r. zaczęto wyposażać myśliwce w nowe celowniki odblaskowe typu GM-2. Poprzednio stosowano proste przyrządy celownicze z muszką kołową. Na początku II wojny światowej RAF posiadał około 500 egzemplarzy samolotów Hurricane Mk I, które stały się podstawowymi maszynami brytyjskiego lotnictwa myśliwskiego podczas bitwy o Francję i bitwy o Anglię. Na tym typie samolotu latał pierwszy aliancki as myśliwski, Edgar „Cobber” Kain. Chociaż Hurricane był mało nowoczesną konstrukcją, to nadal pozostawał bardzo wartościową maszyną, zdolną stawić czoła Messerschmittom Bf 109, stanowiącym trzon niemieckiego lotnictwa myśliwskiego. Według innych źródeł ustępował wyraźnie najbardzej rozpowszechnionym Bf 109. Główną zaletą Hurricane’ów był bardzo dobry silnik Rolls-Royce, ten sam który napędzał myśliwiec Supermarine Spitfire. Sprężarka tej jednostki napędowej pozwalała na osiągnięcie na niższym pułapie większej mocy od silnika Daimler-Benz DB 601, w który wyposażone były Messerschmitty Bf 109, chociaż powyżej 5000 metrów DB 601A-1 miał podobne parametry jak Merlin III i XII. Podczas bitwy o Anglię skierowano Hurricane’y do walki przeciwko bombowcom, a zadanie walki z myśliwcami wroga powierzono maszynom Spitfire. Dni Hurricane’ów w roli typowych myśliwców były już jednak policzone. Pod koniec bitwy o Anglię w 1940 roku fabryki zbrojeniowe były w stanie dostarczać wystarczającą liczbę Spitfire’ów, aby wyposażyć w nie wszystkie dywizjony myśliwskie, dlatego Hurricane’y zaczęto stopniowo przeznaczać do zadań szturmowych. Ponadto po wdrożeniu Spitfire’ów do produkcji seryjnej okazało się, że te całkowicie metalowe samoloty mogą być wytwarzane szybciej, niż Hurricane’y o konstrukcji mieszanej. 

ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA