DANE TECHNICZNE : NISSAN PATROL 260

ROK PRODUKCJI : 1986 – 1993

SILNIK : R6

POJ. SILNIKA : 4169  CM3 

MOC : 85 kW – 116 KM

PRĘDKOŚĆ MAX : 150 km/h

PRZYŚPIESZENIE 0-100 km/h : N/D

SKALA :  1:43

PRODUCENT  MODELU : IXO/SALVAT 

RYS HISTORYCZNY : Nissan Patrol  to seria dużych samochodów z napędem na cztery koła produkowanych przez Nissana w Japonii i sprzedawanych na całym świecie. Od 1951 roku Patrol jest dostępny jako trzydrzwiowe podwozie z krótkim rozstawem osi (SWB) lub pięciodrzwiowe z długim rozstawem osi (LWB). Wersja LWB była oferowana w wariantach podwozia pickupa i kabiny. W latach 1988-1994 Ford Australia sprzedawał Patrol jako Ford Maverick. W niektórych krajach europejskich, takich jak Hiszpania, Patrol był sprzedawany przez Ebro jako Ebro Patrol. W 1980 roku w Japonii został przemianowany i sprzedawany w sklepach Nissan Prince Store jako Nissan Safari. Patrol jest dostępny w Australii, Ameryce Środkowej i Południowej, Afryce Południowej, części Azji Południowo-Wschodniej i Europie Zachodniej, a także w Iranie i na Bliskim Wschodzie. W roku modelowym 2011 był dostępny w Ameryce Północnej jako ekskluzywny Infiniti QX56 (później przemianowany na Infiniti QX80), po raz pierwszy od 1969 roku w Ameryce Północnej sprzedawany był pojazd oparty na Patrolu, a w roku modelowym 2017 był oferowany na tym rynku jako Nissan Armada. Seria 160 została wprowadzona w 1980 roku w celu zastąpienia serii 60. W Australii są one sprzedawane jako MQ Patrol. W 1980 roku dostępnymi silnikami były L28, P40 i SD33. W roku 1984 przeprowadzono modernizację Patrola 160. Zmieniono kształt reflektorów oraz zmieniono również markę. Od tego czasu obowiązuje nazwa Nissan Patrol. W 1980 roku Nissan nabył 35,85% udziałów w Motor Ibérica, które w 1982 roku wzrosły do 54,68%. Na początku 1983 roku pierwszy hiszpański Nissan Patrol opuścił fabrykę w Zona, niedaleko Barcelony. Produkcja w pierwszym roku, planowana na 4000 do 5000 samochodów, była przeznaczona dla Hiszpanii i Portugalii. Eksport miał nastąpić w 1984 r. Zbudowane przez Nissana Ibérica Patrole pierwotnie otrzymały wyprodukowany w Hiszpanii czterocylindrowy silnik wysokoprężny Perkins MD27 i hiszpańską skrzynię biegów, aby spełnić lokalne przepisy. Później został zastąpiony przez A248, który przekształcił się w A428T, a następnie A428II. Później RD28 i RD28T zostały dodane do samochodów wyprodukowanych w Hiszpanii.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : NISSAN PATROL 260

Seria 260 była wersją hiszpańskiego modelu 160 po faceliftingu (łatwo rozpoznawalnym dzięki prostokątnym reflektorom) sprzedawanego w Europie i dostępnego w wersjach SWB i LWB z silnikami L28, SD33, RD28 i RD28T. Wersja z silnikiem SD, przynajmniej na rynku brytyjskim, miała 24-woltową instalację elektryczną. Nissan pomógł firmie Nissan Ibérica zamortyzować inwestycje w zakłady. 260 Patrol otrzymał później facelifting z nową osłoną chłodnicy podobną do tej z serii Y60, która zastąpiła tę generację w innych miejscach. Produkcja hiszpańska była kontynuowana do 1994 r. na eksport i do 2002 r. na hiszpański rynek krajowy. Produkcję odbywała się zakładach Motor Iberia (Hiszpania). Nowy model oznaczony 260, otrzymał skrzynię biegów silnik oraz napędy z modelu GR, zawieszenie natomiast przejęte zostało z modelu 160 – resory piórowe oraz kształt nadwozia. W tylnym moście standardowo montowany jest mechanizm różnicowy o zwiększonym tarciu LSD. Nissan Patrol 260 był produkowany w długiej oraz krótkiej wersji. Na tle nowoczesnych aut terenowych Patrol wygląda nieco topornie. Ale prawdziwi off-roaderzy bardzo go cenią i nie chcą zbytnio, by się zmieniał. Jako jeden z niewielu ma klasyczną ramową konstrukcję, sztywne mosty, manualnie dołączany napęd przedniej osi i reduktor. Prezentowany model jest pojazdem Straży Pożarnej Barcelony której to zadaniem jest odpowiedzialność za kompleksowe zarządzanie sytuacją kryzysową w mieście, wstępne planowanie, poziom ryzyka i pełną odbudowę w koordynacji z kompleksowym systemem awaryjnym składającym się ze Straży Pożarnej, Guardia Urbana i Mossos d’Esquadra oraz służb ratownictwa medycznego i społecznego. Od momentu założenia na początku XIX wieku, Bomberos de Barcelona jest aktywną częścią miasta Barcelony, wykonując godne pochwały zadanie pomocy i wspierania mieszkańców. Powstanie ciała wiąże się z potrzebą gaszenia pożaru w środowisku miejskim. Stosując najbardziej zaawansowane technologie każdej epoki i używając najnowocześniejszych narzędzi, jego ewolucja przebiegała równolegle do ewolucji społeczeństwa, któremu zawsze poświęcał wysiłki i poświęcenie. Jego związek z Barceloną był widoczny w wielu epizodach gorzkiej pamięci dla miasta, takich jak – by przytoczyć trzy znaczące przykłady – Tragiczny Tydzień, wojna domowa czy pożary w Liceu.